Choroba według Totalnej Biologii

Każde zachorowanie jest poprzedzone przeżyciem wstrząsu emocjonalnego i przebiega w specyficzny dla siebie dwufazowym cyklu, o ile znajdziemy rozwiązanie konfliktu lub problem naturalnie sam wygaśnie.

To w jakim narządzie rozwinie się choroba, jest zależne od powiązania między rodzajem odczuć, które towarzyszyły wstrząsowi emocjonalnemu, oraz funkcją i/lub symbolicznym znaczeniem danej tkanki czy narządu. Gdy przeżywamy trudną emocjonalnie sytuację, nasze przeżycia mają odzwierciedlenie jednocześnie na 3 poziomach: poziomie psychiki, poziomie mózgu i poziomie ściśle określonego narządu ciała.

To co dawniej uważaliśmy za chorobę, nie jest niczym innym jak tylko przewidywalną, inteligentną biologiczną reakcją – odpowiedzią. Choroba ma na celu pokazać nam, co właśnie dzieje się w naszym życiu albo miało miejsce w naszym świecie psychicznym.

Choroba nigdy nie jest bezsensowna. Jest krzykiem tego, co ukryte. Możemy przestać chorować, jeśli zrozumiemy, o czym ona mówi, o co prosi. Objawy pokazują jedynie czubek góry lodowej. 

Co więcej odwracalność chorób jest nam wrodzona, genetycznie zaprogramowana. Wszystkie choroby rozpoczynają się na rozkaz wydany przez mózg i mają one podłoże genetyczne i epigenetyczne.

Choroba nigdy nie jest błędem, karą, jest ona procesem przystosowania narządu do problemu, których chory nie rozwiązał. Problemów obecnych, przeszłych prawdziwych, wymyślonych, problemy naszych przodków.

Wielu z nas chce wyzdrowieć, ale nie jest gotowym na usunięcie przyczyn swojej choroby. A bez tego jest to niemożliwe.