Do macierzyństwa dojrzewałam bardzo długo. Mój duchowy rozwój powoli otwierał moje serce i hartował ducha. Z jednej strony czułam spełnienie i bezgraniczne szczęście, z drugiej miałam wrażenie niepełności i niewiadomej pustki. Podświadomie wiedziałam, że macierzyństwo pomoże wypełnić moje życie jeszcze bardziej. Czasem towarzyszy mi takie uczucie pewności, które pojawia się z głębi mojej duszy i tak było tym razem. Niestety lekarze twierdzili, że nie będzie nam dane mieć dziecka. Wiem również czym jest ból utraty ciązy. Życie jednak pokazało, że lekarze się pomylili i w naszym życiu pojawił się Mateo. 

 Wiedziałam i czułam, że macierzyństwo jest moim powołaniem, a pojawienie się dziecka w naszym życiu było najcudowniejszą rzeczą, jaka może nas spotkać. Udało mi się i zostałam mamą w wieku 37 lat.  

Gdy mój syn miał rok, zdecydowaliśmy o rozstaniu z moim partnerem. I chociaż był to dla mnie kolejny duży cios w życiu, wiedziałam już jak sobie poradzić z ogarniającym mnie smutkiem i walka z przeciwnościami okazała się znacznie łatwiejsza niż po stracie ojca i brata. W tym całym chaosie udało mi się zbudować swoje życie na nowo. Po raz kolejny zaufałam sobie i obdarzyłam siebie oraz dziecko bezwarunkową miłością. Po czasie odnalazłam ponownie bezwarunkowe szczęście w sobie samej. Dzisiaj mam 48 lat i czuję się spełniona. Spełniona i świadoma. Wiem, że każdy jest w stanie odkryć w sobie szczęście. Każde przeciwności losu są nauką, z której należy wyciągnąć wnioski. Po każdej porażce powstaniesz silniejszy i szczęśliwszy. Tylko musisz w to uwierzyć. Ja musiałam przejść tę drogę sama. Tobie pomogę to zrobić. Razem będziemy kroczyć wyboistą drogą ku szczęściu.